22 فوریه 2024- مطالعه ی اخیراً منتشر شده در Diabetologia نشان داد که کاناگلیفلوزین(CANA) برنامه ریزی مجدد متابولیک در بیماری کلیوی دیابتی (DKD) را با القای الگوهای متابولیکی شبه روزه داری و شبه استیویشن[1] تنظیم می کند.
این مطالعه همچنین نشان داد که بیماری کلیوی دیابتی با مصرف مکمل گلایسین بهبود می یابد، و اثرات مفید گلایسین احتمالاً به دلیل فعال شدن پروتئین کیناز فعال شده با (AMPK) AMP/ مسیر هدف راپامایسین در پستانداران (mTOR) است.
مهارکننده های سدیم-گلوکز (SGLT2) داروهای ضد هایپرگلایسمی هستند که از کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) محافظت می کنند. با این حال، هیچ درک روشنی از مکانیسمهای اساسی واسطه ی مزایای کلیوی مهارکنندههای SGLT2 وجود ندارد. با در نظر گرفتن سوئیچ های سوختی که در طول مهار درمانیSGLT2 رخ می دهد، دکتر یانیان ژائو، و همکارانش از اولین بیمارستان وابسته به دانشگاه ژنگژو در چین، فرض کردند که مهارکننده های SGLT2 الگوهای متابولیکی شبه روزه داری و شبه استیویشن را القاء می کنند، که هر دوی اینها به تنظیم برنامه ریزی مجدد متابولیک در بیماری کلیه دیابتی کمک می کنند.
برای این منظور، تیم تحقیقاتی تجزیه و تحلیل متابولومیک غیرهدفمند و هدفمندی بر روی نمونههای پلاسما از شرکتکنندگان مبتلا به T2D و بیماری کلیوی (35 نفر، 11 زن) که 100 میلیگرم کاناگلیفلوزین در روز در ابتدا و 12 هفته پیگیری دریافت کردند، انجام دادند. در مرحله بعد، با استفاده از موشهای db/db، محققان یک نمای کلی سیستماتیک از تأثیرکاناگلیفلوزین بر متابولیتهای کلیدی و مسیرهای کلیه به دست آوردند. علاوه بر این، آنها اثرات مکمل گلایسین را در موشهای db/db و سلولهای اپیتلیال توبولار پروگزیمال کلیه ی انسان(HK-2) مورد مطالعه قرار دادند.
این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:
· درمان بیماران مبتلا به بیماری کلیوی دیابتی با کاناگلیفلوزین به مدت 12 هفته به طور قابل توجهی HbA1c را از میانگین 49.0 میلی مول بر مول به 42.2 میلی مول بر مول کاهش داد، و همچنین نسبت آلبومین/کراتینین ادرار را از 67.8 میلی گرم بر میلی مول به 47.0 میلی گرم بر میلی مول کاهش داد.
· سنجش متابولومیک هدفمند نشان داد که گلیکولیز کاهش یافته و اکسیداسیون اسیدهای چرب افزایش یافته است.
· سنجش متابولومیک هدفمند افزایش قابل توجه متابولیسم گلایسین را نشان داد.
· کلیههای موشهای db/db تحت برنامهریزی مجدد متابولیک قابل توجهی همراه با تغییراتی در متابولیسم قند، چربی و اسیدهای آمینه قرار گرفتند. کاناگلیفلوزین یرنامه ریزی مجدد متابولیک را در کلیه موش های db/db تنظیم کرد.
· مسیرهای متابولیسم گلایسین، سرین و ترئونین، و همچنین متابولیت گلایسین، در کلیه های تحت درمان باکاناگلیفلوزین به طور قابل توجهی افزایش یافت.
· مکمل گلایسین با مهار دریافت غذا، بهبود حساسیت به انسولین و کاهش سطح گلوکز خون، ضایعات کلیوی را در موشهای db/db بهبود بخشید.
· مکمل گلایسین، آپوپتوز سلول های توبول پروگزیمال انسانی را از طریق پروتئین کیناز فعال شده با AMP/هدف مسیر راپامایسین در پستانداران بهبود بخشید.
پژوهشگران نوشتند: «یافتههای ما نشان داد که کاناگلیفلوزین با القای الگوهای متابولیکی شبه روزهداری و شبه استیویشن، بیماری کلیوی دیابتیرا بهبود میبخشد. علاوه بر این، بیماری کلیوی دیابتی با مکمل گلایسین بهبود یافت و اثرات مفید گلایسین احتمالاً به دلیل فعال شدن مسیر AMPK/mTOR بود.
منبع:
https://medicaldialogues.in/nephrology/news/canagliflozin-improves-diabetic-kidney-disease-by-inducing-fasting-like-and-aestivation-like-metabolic-patterns-study-124801
[1]ویژگیهای کلیدی استیویشن شامل سرکوب شدید سرعت متابولیسم، استراتژیهای حفظ آب بدن، حفظ انرژی و ذخایر سوخت بدن، متابولیسم نیتروژن تغییر یافته، و مکانیسمهایی برای حفظ و تثبیت اندامها، سلولها و ماکرومولکولها در طول چندین هفته یا ماه خواب است.